در تاریخ 21 اردیبهشت 1401 رئیس بخش فرهنگی سفارش ژاپن جناب آقای جونیچی صومی به همراه همکارشان خانم سایتو از نمایشگاه سمفونی خطوط بازدید کردند. این دیدار به بهانه بازدید از آثار اصیل خوشنویسی ژاپنی توسط استاد سهراب مدامی در این نمایشگاه بود. 

وقتی یک هنرمند ایرانی، به زیبایی تمام ژاپنی می نویسد!

خوشنویسی ژاپنی که به اصطلاح به آن شودو گفته می شود از هنرهای اصیل کشور ژاپن بوده و برای اجرای آن نیاز به مهارت بالایی است.
در این دیدار آقای مدامی؛ خالق آثار ژاپنی توضیحات مفصلی در خصوص نحوه خوشنویسی آثار و فلسفه یکایک متون اجرا شده ارائه دادند.

اجرای خوشنویسی سنتی ژاپنی توسط یک ایرانی آن هم به این زیبایی، برای آقای صومی بسیار تحسین برانگیز بود. همچنین تسلط استاد سهراب مدامی در ارائه توضیحات و جزئیات دقیق هریک از کلمات ژاپنی برای آقای صومی که خود یک شهروند ژاپنی ست بسیار قابل توجه بود.

جناب صومی ضمن مشاهده آثار خوشنویسی ژاپنی از دیگر آثار این نمایشگاه هم دیدن نمودند و با سایر خطوط ارائه شده در این نمایشگاه آشنا شدند. خطوطی همچون نستعلیق، شکسته نستعلیق، معلی و کاپرپلیت و ...

ویژگی خوشنویسی ژاپنی
بر خلاف آثار خوشنویسی ایرانی که از جزئیات زیادی برای جلوه گری آن استفاده می شود در آثار ژاپنی اصل بر خلوت بودن آن است و از اضافه کردن هرگونه طرح و نقش اضافه، صرف نظر می شود. از این رو شاید بتوان هنر خوشنویسی ژاپنی را پیرو مکتب مینیمال دانست.

اصلی ترین ابزار در خوشنویسی ژاپنی، قلمو و مرکب است. در این نوع خوشنویسی تنها یکبار اجازه خوشنویسی داده می شود و امکان اصلاح طرح به هیچ عنوان وجود ندارد برای همین اجرای یک اثر بدون نقص کاری بسیار سخت به حساب می آید. ضمن آنکه تسلط بسیار بالایی در اجرای اینگونه آثار نیاز است چرا که در اجرا با قلمو امکان تکیه دادن دست به  سطح کاغذ نیست و می بایست بدون ذره ای لرزش خوشنویسی اجرا شود.

دستنوشته جالب مسئول فرهنگی سفارت ژاپن

مسئول فرهنگی سفارش ژاپن در یادداشتی که در دفتر نظرات بازدیدکنندگان نمایشگاه به رسم یادگار ثبت کرد چنین نوشت:

«با اینکه ژاپنی هستم اما دست خط شما زیباتر از من است و تحت تاثیر قرار گرفتم!»

در پایان این دیدار گفت و گوی دوستانه‌ای پیرامون شباهت ها و تفاوت های فرهنگی بین دو کشور شکل گرفت و نکات شنیدنی در این باره رد و بدل شد.
 

به راستی هنر، زبان مشترک فرهنگ هاست!

.